Preet Singh Leave a comment ਰੁੱਖ ਬਦਲਿਆਂ ਸੀ ਹਵਾਂਵਾਂ ਦਾ ਇਥੇ ਯਾਰ ਬਦਲ ਗਏ ਨੇ ਮੇਰੇ, ਦਿਨ ਉਹਲੇ ਹੱਸਦੇ ਲੋਕੀ ਰੋਂਦੇ ਰਾਤ ਹਨੇਰੇ, ਢੱਲ਼ ਜਾਦੀ ਸਾਂਮ ਜਿੰਨਾ ਦੀ ਹੁੰਦੇ ਨਾ ਫਿਰ ਸਵੇਰੇ, ਮੰਜਿਲ ਲੱਭੀ ਯਾਰਾ ਨੂੰ ਕੋਹਾਂ ਦੂਰ ਨੇ ਡੇਰੇ Post Views: 15 Copy